Dag 9 - 4 mei
Door: Nathalie en Cor
05 Mei 2014 | Verenigde Staten, Teton
Park City verlaten was geen kunst, goed voorbereid op pad. Helaas, Andros had zitten te slapen bij het werkoverleg (schijnt chronisch te zijn). Dus even stoppen op een parkeerplaats voor de juiste route, het werd dus toch de 65N richting Henefer. Niet getreurd op pad, kreeg Andros toch gelijk: 65N afgesloten. Wel een mooi stuwmeer gezien.
Besloten werd om dan maar richting Cheyenne te gaan. De bedoeling was om richting Evanston te gaan om daar de route weer op te pakken. Voor motorrijders een fantastische weg, heel veel mooie vergezichten, dieren en bovenal HEERLIJKE bochten. Dit ging goed, tot DE splitsing van een grindweg en (naar later bleek) een onverharde weg. Eerst het grindpad geprobeerd, dit was heftig. Dus terug naar de splitsing en de andere weg genomen. Deze ging al snel over in slecht onderhouden (wasbord idee) naar een onverhard pad. Dit hebben wij best lang volgehouden, tot het 10e bord 'No Trespassing'. Inmiddels was de motor 2 keer omgevallen (geen letsels en/of schade hoor).
Best wel zwaar zo'n Harley. Dus toch maar weer terug naar het grindpad (dit nadat Miklos iets magisch met de tomtom had gedaan en de juiste route had gevonden). Waardoor er aan het einde van het grindpad een heerlijke lunch op ons stond te wachten.
Na Evanston gingen we richting via Bear Lake (niet te verwarren met de Big Bear Lake van dag 2, die was vele malen kleiner). Heerlijk meanderen aan de Bear River. Het Bear Lake was tot nu toe het mooiste en grootste meer tot nu toe. We zijn er niet over uit of het nu smaragd, turkoois of petrol blauw was.
Via de wereldsteden Paris, Geneva en Montpellier zijn we in Jackson aangekomen nadat we de Snake River hebben gevolgd. Hier het eerste hotel genomen die we tegen kwamen, dit omdat volgens Sjaak het einde van het dorp in zicht was (not). Het advies van het hotel was te gaan eten in de Snake River Brewing (zeker weer familie?). Hier heerlijk glutenvrij gegeten en gedronken.
Dus het was een superdag, 322 Miles, en de staten Wyoming, Idaho en weer Wyoming doorkruist. Ook door Caribou National Forest, Bridger National Forest en Targhee National Forest gereden.
We hebben de avond afgesloten met een pilsje in de hotellobby. Wat een zwaar leven hebben we toch.
P.S. Ohja, we hebben veel dieren gespot, vooral veel roadkills. Sjaak heeft een lijstje bijgehouden tijdens het rijden:
Roadkills: wasbeer, herten, koeien, stinkdier, kalkoen.
Levend: blauw vogeltje (geen Pino), adelaars, kraanvogels en een pelikaan.
Besloten werd om dan maar richting Cheyenne te gaan. De bedoeling was om richting Evanston te gaan om daar de route weer op te pakken. Voor motorrijders een fantastische weg, heel veel mooie vergezichten, dieren en bovenal HEERLIJKE bochten. Dit ging goed, tot DE splitsing van een grindweg en (naar later bleek) een onverharde weg. Eerst het grindpad geprobeerd, dit was heftig. Dus terug naar de splitsing en de andere weg genomen. Deze ging al snel over in slecht onderhouden (wasbord idee) naar een onverhard pad. Dit hebben wij best lang volgehouden, tot het 10e bord 'No Trespassing'. Inmiddels was de motor 2 keer omgevallen (geen letsels en/of schade hoor).
Best wel zwaar zo'n Harley. Dus toch maar weer terug naar het grindpad (dit nadat Miklos iets magisch met de tomtom had gedaan en de juiste route had gevonden). Waardoor er aan het einde van het grindpad een heerlijke lunch op ons stond te wachten.
Na Evanston gingen we richting via Bear Lake (niet te verwarren met de Big Bear Lake van dag 2, die was vele malen kleiner). Heerlijk meanderen aan de Bear River. Het Bear Lake was tot nu toe het mooiste en grootste meer tot nu toe. We zijn er niet over uit of het nu smaragd, turkoois of petrol blauw was.
Via de wereldsteden Paris, Geneva en Montpellier zijn we in Jackson aangekomen nadat we de Snake River hebben gevolgd. Hier het eerste hotel genomen die we tegen kwamen, dit omdat volgens Sjaak het einde van het dorp in zicht was (not). Het advies van het hotel was te gaan eten in de Snake River Brewing (zeker weer familie?). Hier heerlijk glutenvrij gegeten en gedronken.
Dus het was een superdag, 322 Miles, en de staten Wyoming, Idaho en weer Wyoming doorkruist. Ook door Caribou National Forest, Bridger National Forest en Targhee National Forest gereden.
We hebben de avond afgesloten met een pilsje in de hotellobby. Wat een zwaar leven hebben we toch.
P.S. Ohja, we hebben veel dieren gespot, vooral veel roadkills. Sjaak heeft een lijstje bijgehouden tijdens het rijden:
Roadkills: wasbeer, herten, koeien, stinkdier, kalkoen.
Levend: blauw vogeltje (geen Pino), adelaars, kraanvogels en een pelikaan.
-
05 Mei 2014 - 06:17
Cor:
top verslag dus. het valt bijna niet te beschrijven hoe mooi de natuur hier is. ik wist niet dat bergen zoveel kleur verschillen hadden. ff vergeten maar er ligt hier nog heel veel sneeuw. -
05 Mei 2014 - 09:35
Henny :
Smullen en wat schrijven jullie leuk ook de hiaten tussendoor zie het allemaal zo voor me.
En Nathalie was het een kingsize bed waar je in moest springen?
Kijk elke dag weer uit naar jullie verslag. En uiteraard straks naar de verhalen en foto,s.
Groetjes uit de Zilk
-
05 Mei 2014 - 11:01
Hannie:
Hello bikers and drivers,
Ik las net jullie whats appies maar jullie kunnen al aardig Amerikaans schrijven dus dan zal dat spreken wel net zo goed gaan. En dan de foto's van al dat gezonde eten het komt wel goed met julie dat wordt wel weer afkicken als julie ooit weer thuis komen.
En dan dat shoppen in de Walmart helemaal top. Ja ja wij vrouwen (ik hoor het de mannen denken/zeggen)
Groetjes Hannie
-
05 Mei 2014 - 11:23
Maeike:
Zo te lezen vermaken jullie je wel. Ben jaloers! Zit er voorlopig niet in voor ons zo'n grote vakantie :( -
05 Mei 2014 - 18:47
Trudy:
Weer een leuk verslag.
Blijven jullie wel heel.
Niet zoveel uitstapjes over grind hoor.
Groetjes Trudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
